• ՏԻԳՐԱՆ ՄԵԾԸ ԵՒ 17-18 ԴԱՐԵՐՈՒ ԵՒՐՈՊԱԿԱՆ ՕՓԵՐԱՆ -

ՏԻԳՐԱՆ ՄԵԾԸ ԵՒ 17-18 ԴԱՐԵՐՈՒ ԵՒՐՈՊԱԿԱՆ ՕՓԵՐԱՆ

17-18 դարերու արեւմտաեւրոպական, ծագումով մեծ մասամբ իտալացի եւ գերման բազմաթիւ երաժիշտներ, հեղինակած են քսանէ աւելի օփերաներ, որոնց գլխաւոր հերոսը, հայոց արքայից արքայ Տիգրան Բ. Մեծն է։  

21 դար առաջ թագաւորած Տիգրան Մեծ բաւական ժամանակ եղած է արեւմուտքի՝ այս պարագային Հռոմի հիմնական հակառակորդը ամբողջ Մերձաւոր Արեւելքի-Առաջաւոր Ասիոյ մէջ։ Այսուհանդերձ, անոր տպաւորիչ կերպարը ներշնչած է արեւմտաեւրոպական շարք մը պատմաբաններ, գրականութեան եւ արուեստի գործիչներ։

Տիգրան Բ. ծնած է Ք.Ա. 140-ին եւ հայոց գահը բարձրացած 95 ին, այսինքն, ճիշտ 2104 տարի առաջ։ Ան, Արտաշէսեան արքայատոհմէն էր եւ ծոռը` այդ տոհմի հիմնադիր Արտաշես Ա. (189-160), որդին՝ Տիգրան Ա. (115-95), ինչպէս նաեւ հայրը՝ Արտաւազդ Բ. (54 -34) թագաւորներուն։

Տիգրան Մեծի տիրակալութեան քառասնամեայ շրջանին ձեռք բերուեցան ոչ միայն զինուորա-քաղաքական կարեւոր նուաճումներ, այլ նաեւ զարկ տրուեցաւ շինարարութեան եւ արուեստներու զարգացման։

83-78 թուականներուն, Վանայ լիճէն հարաւ-արեւմուտքը գտնուող Աղձնիք նահանգին մէջ կառուցուեցաւ նոր քաղաք մը, որուն շնորհուեցաւ Տիգրանակերտ անունը։ Աւելի քան երեք հարիւր հազար բնակչութիւն ունեցող այդ քաղաքը, Արտաշատի եւ Անտիոքի կողքին դարձաւ Հայաստանի երեք մայրաքաղաքներէն մին՝ տպաւորիչ եւ կարեւոր փաստ մը երկրի մը մեծութեան եւ հզօրութեան։ Հայաստանի այլ գաւառներու, եւ ի մասնաւորի Գողթանի, Ուտիքի եւ Արցախի մէջ եւս կառուցուեցան Տիգրան անունը կրող նոր բերդաքաղաքներ, որոնց ընդհանուր թիւը եօթն էր։  

< _ Տիգրանակերտ անունը կրող եօթը քաղաքները

Պետական եւ զինուորական   բարձր արժանիքներու տէր Տիգրան Մեծը կը հովանաւորէր նաեւ արուեստները, եւ, ի մասնաւորի՝ թատրոնը։ Հայաստանէն ներս թատերական արուեստի ներթափանցման եւ զարգացման զարկ տալու նպատակով, յունական քաղաքակրթութեան հետեւորդ Հայոց Արքան, 69 թուականին, իր նորակերտ մայրաքաղաք Տիգրանակերտի մէջ կառուցել տուաւ հելլէնական ոճի բացօդեայ ամփիթատրոն մը։        
Տիգրան Մեծ ամուսնացած էր Պոնտոսի Միհրդատ Զ. Եւպատոր Արքայի դուստր՝ Կղէոպատրայի հետ։ Նոյն ժամանակներու քաղաքական եւ զինուորական մէծ դէմքերէն մին հանդիսացող Միհրդատ թագաւոր եւ Տիգրան Մեծ զինակիցներ էին՝ հռոմէացիներու դէմ իրենց պայքարին մէջ։

Այսօր հազուագիւտ են, եւ հնագէտներու եւ դրամագէտներու կողմէ փնտռուած, Տիգրան արքան պատկերող, եւ իր "Արքայից արքայ" տիտղոսի նշումով՝ ոսկեայ, արծաթեայ եւ պղնձեայ դրամները, մեզմէ աւելիքան երկու հազար տարիներ առաջ շրջանառութեան մէջ դրուած։




Տիգրան Մեծի թագին վրայ 
պատկերուած Հալլէյ գիսաստղը
Մեզի հասած այդ դրամներէն ոմանց վրայ Տիգրան Մեծի թագին աւանդական ութնաթեւ աստղին եւ զայն շրջապատող երկու արծիւներուն փոխարէն պատկերուած է խորհրդաւոր աստղ մը, որ Տիգրանի թագաւորութեան տարիներուն, աւելի ճիշդ, Ք.Ա. 87 թուականի յուլիս-օգոստոս ամիսներուն Հայաստանի երկնակամարին վրայ երեւցած երկնային մարմին մը կը խորհրդանշէր։ Ինչպէս յետագային յայտնի կը դառնայ, այդ երկնային մարմինը գիսաստղ մըն էր (comète)։ Անգլիացի աստղագէտ Edmond Halley (1656-1742), ինչպէս նաեւ իրեն ժամանակակից եւ յաջորդող գիտնականներ, ուսումնասիրելով այդ գիսաստղը եկած են այն եզրակացութեան որ իւրաքանչիւր 75-76 տարին անգամ մը ան կը մօտենայ Երկիր մոլորակին։ Այս երկնային մարմնին մասին յիշատակութիւններու կարելի է հադիպիլ Ք.Ա. 240 թուականէն սկսեալ, նախ Չինացիներու եւ ապա Բաբելոնացիներու մօտ։ Վերջինները իրենց աստղադիտական յայտնաբերումները կը դրոշմէին կաւէ աղիւսակներու վրայ՝ սեպագիր, իսկ հին Չինացիները՝ սկսեալը Ք.Ա. 300 թուականներէն, կազմած էին գիսաստղներու վերաբերեալ պատկերազարդ աշխատութիւն մը՝ արձանագրուած մետաքսի վրայ։ Edmond Halley-ի մահէն ետք այդ գիսաստղը կոչուեցաւ իր անունով։  
Հալլէյ գիսաստղին վերջին երեւումը մեր գլուխներուն վրայ տեղի ունեցած է… Արցախեան ազատագրական պայքարի նախօրեակին։

Հայ ժողովուրդի հզօրութեան եւ բարգաւաճման խորհրդանիշ՝ Տիգրան Մեծի թագաւորութեան, իսկ մեր օրերուն՝ Արցախեան պատերազմին նախորդող շրջանին Հալլէյ գիսաստղի Հայաստանի երկնակամարին վրայ երեւումը, հայ իրականութեան մէջ ընկալուած է որպէս յաջողութեան երկնային նշան։  

Հայերու, բոլոր ժամանակներու մեծագոյն ղեկավար՝ Տիգրան Մեծի արձանը այսօր կանգնած է Հայաստանի Հանրապետութեան նախագահի նստավայրի մուտքին, իսկ 12 յունիս 2002 թուականին ընդունուած պետական օրէնքի մը համաձայն հաստատուած է "Տիգրան Մեծ" շքանշանը, որ կը շնորհուի Հայաստանի Հանրապետութեան մատուցուած բացառիկ ծառայութիւններու առ ի գնահատութիւն։

< _Տիգրան Մեծին արձանը Երեւանի Նախագահական նստավայրի մուտքին։

 


"ՏԻԳՐԱՆ ՄԵԾ" շքանշան

Այժմ, Տիգրան Մեծին նուիրուած օփերաներու մասին։

Երաժշտական հանրայայատ " Grove Dictionary of Music and Musicians" 29 հատորնոց բառարանին մէջ կը կարդանք.

"Tigran" was among the most successful of Scarlatti's late operas, and within a year it had  been revived  at Innsbruck and Livorno. Modern critics have valued it higly too, and D. J. Grout described it as "one of the greatest, if not the very greatest, of Scarlatti's operas".

Յայտնի է որ իտալացի Scarlatti-ներու գերդաստանը, ինչպէս Bach-երունը Գերմանիոյ մէջ, մարդկութեան նուիրած են տաղանդաւոր երաժիշտներու բազմաթիւ սերունդներ։ Անոնցմէ ամենանշանաւորներն էին Alessandro (1660-1725), եւ Domenico (1685-1757). Alessandro-ն հեղինակ է աւելի քան 125 օփերաներու, իսկ Domenico-ն՝ ստեղնաւոր նուագարանի՝ նախադաշնակի (clavecin) համար գրուած եւ ներկայիս, հիմնականին մէջ դաշնամուրով կատարուող 555 սոնաթներոու։

Alessandro Scarlatti-ի "Tigran, rè d'Armenia" ("Տիգրան՝ թագաւոր Հայոց") օփերային առաջին բեմադրութիւնը տեղի կ'ունենայ 1715 Փետրուար 17-ին Նափոլի քաղաքի՝ Teatro San Bartolomeo թատրոնին մէջ։ Յետագային, եւ մինչեւ օրերս կը շարունակուի այս օփերային յաղթական երթը Եւրոպայի եւ աշխարհի յայտնի թատերաբեմերու վրայ, իսկ 2001-ին՝ ան ներկայացուեցաւ նաեւ Երեւանի օփերայի թատրոնին մէջ։

Իտալացի մէկ այլ ականաւոր երաժիշտ Antonio Vivaldi (1678-1741), նոյնպէս իր ուշադրութեանը արժանացուցած է "տիգրանեան" թեման։ 5 մայիս 1719-ին Hambourg քաղաքի "Gänsemarkt" սրահին մէջ տեղի կ'ունենայ առաջին   կատարումը անոր "Tigran" օփերային, գերմաներէն՝ "Die über Hass und liebe siegende beständigkeit, oder Tigranes, König von Armenien" անուան տակ։

Օփերայի արուեստի ականաւոր նորարար, աւստրիացի Christoph Willibald Gluck (1714-1787), եւ իտալացի Niccolo Piccini (1728-1800), իւրաքանչիւրը՝ հեղինակ քանի մը տասնեակ օփերաներու, նոյնպէս յօրինած եւ բեմադրած են "Tigran" օփերան. Gluck-ը՝ 1743-ին, Piccini-ն՝ 1761-ին։

Մեզի հասած "Tigran" օփերաներու շարքէն ժամանակագրական կարգով առաջինը՝ գործն է իտալացի Tomaso Giovanni Albinoni-ի (1671-1751)։ Անոր "Tigran, rè d'Armenia" օփերան, գրուած Giulio Cesare Corradi-ի թատերագրքոյկի հիման վրայ, կը բեմադրուի 1697-ի գարնան, Բարեկենդանի տօնակատարութեանց օրերուն, իր ծննդավայր Վենետիկի, Teatro di San Cassiano բեմին վրայ։

Ծագումով գերմանացի, սակայն իր կեանքին մեծ մասը Վենետիկ անցուցած Johann Adolf Hasse (1699-1783), հեղինակ է իտալական ոճի աւելի քան 80 օփերաներու։ Անոնց կարգին նոյնպէս կը գտնենք "Tigran, rè d'Armenia" օփերան, որուն առաջին բեմադրութեան թուականն է 1723-ի նոյեմբեր 4-ը, Նափոլի, Teatro San Bartolomeo.

"Տիգրան" օփերաներու մեծամասնութեան, երկու-երեքհարիւր տարուան հնութիւն ունեցող երաժշտագրութիւնները այսօր ցիրուցան են զանազան գրադարաններու եւ անձնական հաւաքածոներու մէջ։ Անոնցմէ ոմանք՝ այսօր անգտանելի են, իսկ ուրիշներ՝ հաւանական է որ ոչ ամբողջական, թերի վիճակի մէջ կը գտնուին։

Քանի մը խօսք ալ "Տիգրան" օփերաներուն հիմք ծառայած  գրական նիւթին մասին։

1691-ին լոյս կը տեսնէ աբբայ Francesco Silvani-ի "La virtù trionfante dell'amore, e dell'odio, overo il Tigrane" անունը կրող բանաստեղծութիւնը։ Հեռաւոր անցեալի պատմիչներէն, ինչպէս "Vies parallèles" de Plutarque եւ le livre XXXVIII des "Histoires philippiques" de Justin, (I siècle après J.-C) մեզի հասած գրութիւններէն ներշնչուած իր այս գործին մէջ, Silvani կ'անդրադառնայ Տիգրան թագաւորի կեանքի զանազան երեսներուն եւ, մասնաւորաբար   իր սիրահարութեան եւ ամուսնութեան` դրացի Պոնտոսի արքայ Միհրդատ Զ-ի դուստր Կղէոպատրայի հետ։

Տիգրան Մեծին նուիրուած եւ հոս յիշուած օփերաներէն 19-ին թատերագրքոյկը (livret) հիմնուած է այս ստեղծագործութեան վրայ։ Ժամանակի ընթացքին, 1723-ին եւ 1741-ին , ան ենթարկուած է որոշ փոփոխութիւններու, բայց եւ այնպէս, Silvani-ի տարբերակը, ըստ բոլոր երեւոյթներու՝ պատմական իրականութեան ամենէն մօտ եղողն է։  

Ստորեւ՝ ցանկը չորս "Տիգրան" օփերաներուն, յօրինուած այլ գրքոյկներու հիման վրայ։

— Albinoni, livret de C. Corradi,

— Bononcini, livret de Bernardoni,

— Scarlatti, livret de Domenico Lalli,

— Righini, livret de Filistri.

Անգլիաբնակ Գերմանացի Georg Friedrich Haendel-ի, (1685–1759), "Radamisto", եւ ոչ, ինչպէս կը նշեն կարգ մը աղբիւրներ, "Tigran" օփերան նոյնպէս ունի հայկական բովանդակութիւն։ Անոր մէջ, դէպքերը տեղի կ'ունենան Հայաստան, Ք.Ե. առաջին դարու կէսերուն, Արաքս գետի ափերուն գտնուող քաղաքի մը մէջ, իսկ հերոսներէն են, բացի Հռադամիստէն, հայոց Տրդատ Ա. թագաւորը եւ... "Տիգրան իշխան" մը։ "Radamisto"-ն Haendel-ի առաջին օփերան էր գրուած է Անգլիոյ Արքայական Երաժշտական Կաճառին (Royal Academy of Music) պատուէրով եւ ներկայացուած London, King's Theatre-ի բեմին վրայ, 27 ապրիլ 1720-ին։

Քսանէ աւելի օփերաներուն մէջ իր կարեւորութեամբ՝ գլխաւորը, կամ ամենաժողովրդականը, ըստ բոլոր երեւոյթներու, Alessandro Scarlatti-ի "Տիգրան"-ն է՝ գրուած՝ Domenico Lalli-ի թատերագրքոյկի հիման վրայ։ Ան մեծ յաջողութեան արժանացաւ ոչ միայն իր ստեղծման առաջին (1715) եւ յաջորդող տարիներուն, այլ նաեւ աւելի ուշ, 19-րդ դարուն, երբ բեմադրուած է, օրինակ, Փարիզ՝ 1832-ին, ինչպէս նաեւ 20-րդ դարուն՝ քանի 1970-ին ան կրկին բեմադրուած է Նափոլի, այն քաղաքը, ուր 255 տարիներ առաջ տեղի ունեցած էր անոր առաջին ներկայացումը։

Ստորեւ "Տիգրան" օփերաներու ցանկը ստեղծման ժամանակագրական կարգով։ Նախ՝ երաժիշտ-յօրինողին եւ թատերագրքոյկին հեղինակին անուններով, եւ յետոյ՝ օփերայի առաջին ներկայացման վայրով, թուականով եւ թատրոնին անունով։

ALBINONI Tomaso (1671-1752), livret de Corradi Giulio Cesare. Venise, Carnaval 1697,  Teatro San Cassiano.

BONONCINI Antonio Maria (1677-1726),  livret de Bernardoni. Wien, 26/07/1710.

SCARLATTI Alessandro (1660-1725), livret de Lalli Domenico. Naples, 16/02/1715, Teatro San Bartolomeo.

VIVALDI Antonio Lucio (1678–1741), livret de Silvani Francesco. Hamburg, 05/05/1719, Gänsemarkt.

HAENDEL Georg Friedrich (1685–1759), livret de Lalli Domenico. London, 27/04/1720, King's Theatre (opera_"Radamisto").

HASSE Johann Adolf (1699-1783), livret de Silvani Francesco. Naples, 04/11/1723, Teatro San Bartolomeo.

PAGANELLI Giuseppe Antonio (1710-1763), livret de Silvani Francesco. Venise, 10/02/1733, Teatro San Angelo.

SANTO LAPIS (1700[25?]-1765), livret de Silvani Francesco. Prague, 1738, Sporck's Theatre.

ARENA Giuseppe (1713-1784),  livret de Silvani Francesco. Venise, 18/12/1741, Teatro San Gio Grisostomo.

GLUCK Christoph Willibald (1714-1786), livret de Silvani Francesco. Crema, 26/09/1743, Teatro Pubblico.

PALELLA Antonio (1692-1761), livret de Silvani Francesco. Naples, 04/11/1745, Teatro San Carlo.

LAMPUGNANI Giovanni Battista (1708-1788), livret de Silvani Francesco. Venise, 10/05/1747, Teatro San Angelo.

CARCANI Giuseppe (?), livret de Silvani Francesco. Mailand 02/1750, Teatro Ducale.

*Diverse.   Livret de Silvani Francesco. Genua, Gênes, automne 1750, Teatro San Agostino.

*Diverse. Livret de Silvani Francesco. Lepzig, 1751.

*Diverse. Livret de Silvani Francesco. Hamburg, 04/05/1752, Oper bei Gänsemarkt.

*Diverse. Livret de Silvani Francesco. Venise, 07/05/1755, Teatro San Samuele.

CELONIAT Ignazio (1740-1784), Livret de Silvani Francesco. Pesaro, Carnaval 1757,  Teatro del Sole.

PICCINI Nicola (1728-1800), Livret de Silvani Francesco. Turin, Carnaval 1761,  Teatro Regio.

TOZZI Antonio (1736-1812), Livret de Silvani Francesco. Venise, 19/05/1762, Teatro San Angelo.

COLLA Giuseppe   Livret de Silvani Francesco. Parme, Carnaval 1767, Teatro San Angelo.

*Diverse (Guglielmi (1728-1804), Lambugnani), Livret de Silvani Francesco. London, 27/10/1767, Hay Market.

? . Livret de Silvani Francesco. Florence, 26/12/1770, Teatro della Pergola.

*Diverse. Livret de Silvani Francesco. Genua, Gênes, 1782, Teatro San Agostino.

RIGHINI Vincenzo (1756-1812). Livret de Filistri. Berlin, 20/01/1800,  Königliches Nationaltheater.

* Վերոյիշեալ ցանկին մէջ տեղ գտած Diverse-ներու նշանակութիւնը հետեւեալն է։

Ըստ 18 դարուն ընդունուած եւ տարածուած գրելակերպի մը, որ իտալերէն կը կոչուէր pasticcio (pastiche), միեւնոյն օփերային վրայ համագործակցաբար կ'աշխատակցէին մէկէ աւելի երաժիշտներ, որոնցմէ իւրաքանչիւրը կը յօրինէր, օրինակ, անոր մէկ արարը։ Երբեմն ալ, ստեղծուող օփերային մէջ մէջբերումներ կը կատարուէր նախօրօք յօրինուած օփերաներէ։
Այս պատճառաւ, կարգ մը օփերաներ կ'ունենային մէկէ աւելի հեղինակներ։  

Արեւմտաեւրոպական պատմիչներու, բանաստեղծներու, թատերագիրներու, ինչպէս նաեւ երգ-երաժշտահաններու կողմէ Տիգրան Մեծին անունը յաւերժացնող եւ անմահացնող արուեստի բարձրարժէք գործերու ստեղծումը փաստն է՝ իր երկրի սահմաններէն շատ անդին Հայոց Արքային վայելած մեծ ու լայն ժողովրդականութեան։